Margar línuútgerðir eru nú komnar í veruleg vandræði vegna ónægra veiðiheimilda í ýsu. Magn hennar á grunnslóðinni er ekki í neinu samræmi við útgefnar veiðiheimildir. Búist var við að eitthvað mundi draga úr ýsu sem meðafla við þorskveiðar upp úr áramótum, en það hefur ekki gengið eftir.
Í bréfi sem Bárður Guðmundsson skipstjóri og útgerðarmaður Kristins SH sendi LS í lok janúar víkur hann að málefninu.
„Ég er búinn að stunda sjósókn hér við Breiðafjörð í all mörg ár. Aldrei nokkurn tíman hef ég orðið var við eins mikla ýsu hér eins og er á slóðinni. Síðast þegar ég var á sjó 22. janúar var skíta kaldi svo ég komst ekki norðurum eins og ég ætlaði að gera. Í stað þess fórum við með landinu í svokallaða Vesturbrún.
Á þessum árstíma á maður að öllu eðlilegu að fá þorsk þar, en skemmst er frá því að segja að við fengum 12 tonn á leguna og var ýsa 8 tonn og þorskur 3,7 tonn. Ég var með svo mikinn móral að ég hef ekki farið á sjó síðan.
og Bárður heldur áfram:
„Þessi saga er bara brota brot af því sem er að gerast á miðunum allt í kringum landið, og öllum er kunnugt um. Það er orðið hræðilegt ástand ef menn geta ekki stundað heimamið með eðililegum hætti, afkoma sjómanna, beitningafólks og fyrirtækja á krókabátum er að komast i uppnám.
Frásögn Bárðar er gott dæmi um þau gríðarlegu vandræði sem nú ríkja í sjósókn línubáta.
Eftir að málefnið hafði verið rætt á Alþingi 16. janúar voru bundnar vonir við að Steingrímur J. Sigfússon atvinnvega- og nýsköpunarráðherra mundi einhenda sér í að leysa það. Þar hét hann því að málið yrði skoðað af fullri alvöru á næstunni.
Þrátt fyrir að LS hafi stöðugt knúið á um lausn og bent á leiðir þar um, hafa engar tillögur enn komið frá ráðuneytinu.
Hér með skorar LS á ráðherra að standa við orð sín. Ástandið versnar með degi hverjum og kallar á tafarlausa úrlausn.
